این محصولات قنادی، قند را در دو فاز دارند. فوندانت و کرم از نظر ترکیب مشابه هستند با این تفاوت که کرم‌ها رطوبت و شربت گلوکز بالاتری دارند. ترکیب فوندانت و کرم از نظر نسبت گلوکز و ساکارز در فوندانت 85:15 و در کرم 70:30 متفاوت است. از شربت گلوکز با DE=42 استفاده می‎‌گردد و در صورت استفاده از شربت گلوکز با DE بالاتر در حدود 60-65، بافت لطیف‌تر خواهد شد. شربت گلوکز ضمن ایجاد درخشندگی به محصول، باعث شیرینی ملایم، بهبود ویسکوزیته و حفظ رطوبت شده و مانع کریستالیزاسیون می‌گردد. همچنین سبب افزایش ماندگاری محصول شده و از سخت شدن بافت در طی نگهداری جلوگیری می‌کند.

دکسترور مونوهیدرات می‌تواند تا حدی جایگزین ساکارز در فوندانت‌ها و پرکننده‌های خامه‌ای شود که در آن کریستال‌های ریز برای بافت یکنواخت مورد نیاز است. می‌توان فوندانت دکستروز تولید نمود که در فرمولاسیون آن، مقدار ساکارز بیشتر از ۲۰٪ نباشد (فوندانت دکستروز). این محصول بافتی فوق العاده نرم و اثر خنک کنندگی مطلوبی در هنگام خوردن ایجاد می‌کند. در حالتی که فوندانت حاوی ۷٪ کمتر ماده جامد نسبت به فوندانت‌های سنتی باشد، از لحاظ میکروبیولوژیکی نیز کاملا پایدار است. از نظر صرفه‌جویی اقتصادی، اجزا فوندانت دکستروز بدون جوشاندن اجزا و بدون ماشین‌های خاص فوندانت قابل تولید است.

برای تهیه فوندانت فوری از مخلوط کردن مالتودکسترین و پودر قند می‌توان استفاده کرد و از تجهیزات معمول برای ساخت فوندانت اجتناب نمود.